پيش از خواب
می‌چرخم به سمتش
حرفی نمی‌زنيم
به هم نگاه می‌كنيم
من و
ديوار رو به ‌رو

سایه های ما به هم محرم شدند
بی صــدا رفتند در آغــــوش هـم

چتر نمی‌خواهد این هوا
تو را می‌خواهد!

 ای پرنده مهاجر!

 بیرون،

 سکــانس اول: خستهـ ام


سکــانس دوم: تکـــرآر از این بدبختــ ـی


سکــانس آخــر: یــ ـآدم بخیــر


آرزو نوشتـــ : اعتمــادـ المثنـی نـدآردـ 

 کاش 
امشب، موهایت را
تاب ندهی!
دلتنگی‌‌هایم را
با هزار بدبختی خوابانده ام!

 عاشق که میشوی
نا آرام میشوی ، گاهی حسود ، گاهی خود خواه ،

گاهی دیوانه، گاهی آرام ، گاهی شاد ، گاهی غمگین ، گاهی خوشبخت ترین
یک روز به خودت میایی میبینی تنهایی ؛

تنها ترین هیچ کسی رو نداری حتی برای درد و دل کردن و حرف زدن...
تنها غم میماند کنارت و تنهایی و سیگار 

حالا که رفته ای ...

ببین ...

دیگر آن کودکی نیستم که دهانش بوی شیر میداد ...

حالا بزرگ شده ام ...

دهانم بوی سیگار میدهد ...

برگرد ... 

 درد تنهایـــــــــی کشیـــــــــــــــــــــد ن،

مثلِ کشیدنِ خطهایِ رنگی روی کاغذِ سفـــــــــید،

شاهکاری میسازد به نامِ دیوانــــــــــگی...!

و من این شاهکــــارِ را به قیمتِ همهٔ فصلهایِ قشنگِ زندگیم خرید ام...

تو هر چه میخواهـــــــــی مـــــــرا بخوان....

دیوانـــــه، خود خــــواه،بی احساس.................
نمیــــفروشــــــــم​..!!!! 

 دستم به آرزوهایم نمی رسد
آرزوهایم بسیار دورند...
ولی درخت سبز صبرم می گوید:
امیدی هست...خدایی هست...
این بار برای رسیدن به آرزوهایم یک صندلی زیر پایم می گذارم
شاید این بار دستم به آرزوهایم برسد...

 دیگران
راه رفتن ت را می‏‏بینند
من 
رفتنت را

 دلتنگی

خوشه انگور سیاه است

لگدکوبش کن

لگدکوبش کن

بگذار ساعتی

سربسته بماند

مستت می‏‏کند اندوه

 تقصیرِ من نبود!

 من دفتری پُر از غزلم

 سر بگذار و

 هر قاصدک، یک پیامبر است!

 برو آنجا که تو را منتظرند...

  سفره ام را جا گذاشته ام

 سهمِ باد و باران‌ند؛