تو در وجودم می‌رویی

آن چنانکه علف‌های تازه در لابه‌لای

سنگفرش‌های مخروبه‌ای می‌روید

من می‌آیم تا تو را بر شانه‌ام بگذارم

و از میان سایه‌های غلیظ تنهایی

و لحظه های عاجز زندگی بدون عشق

و سراب خاطره‌ها و روزمرگی لرزان

بیرون ببرم

آخر می‌دانی

جویباریست که به ابدیت می‌ریزد

همیشه و به هر شکلی به راه خود خواهد رفت

چیزی توان توقف آن را ندارد

عشق را می‌گویم

عشق...

عشق نام دیگر توست

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: