چتر شکسته 

میخواهم همگام با سایه تنهایم در خیال بارانی ام قدم بزنم و 

چتر شکسته بغضم را بگشایم 

می خواهم شاعر لحظه های تارم باشم و غزل غزل گریه کنم 
... 
میخواهم در کنار دریای دلواپسی انتظار، 

در انتهای جاده غربت بنشینم 

و نگاهم را به روزی بدوزم که همه تلخیها و ناباورانه ها از دیارم کوچ کنند 

میخواهم آنقدر اشک بریزم تا که ابرها نزد چشمم خجل شوند 

دلتنگی من وقتی به پایان میرسد که انتظار سرآید 

و اتاقم از عطر حضور او لبریز شود 

من هنوز هم منتظر آمدنت در روز با خورشید مینشینم 

و آنگاه که خورشید غروب کند، 

باز هم در شب و دست در دست ستاره ها 

تا صبح هجی میکنم واژه انتظار را....! 

تا تو برگردی...

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: