تند و آهسته چه فرقی میکند 

 تــــــو به هر جور دلت خواست بـــــیا !

 مثل سهراب دگر ، جنس تنهایی من "چینــی

 نیست"، که ترک بردارد

 مثل آهــــن شده است ،

 تـــــو فقط . . . . زود بیا!

 اسمش را می گذاریم دوست مجازی
اما آنسو یک آدم حقیقی نشسته
خصوصیاتش را که نمی تواند مخفی کند
وقتی دلتنگی ها و آشفتگی هایش را می نویسد
وقت می گذارد برایم، وقت می گذارم برایش
وقتی در صحبت هایم به عنوانِ دوست یاد می شود
مطمئن می شوم که حقیقیست
هرچند کنار هم نباشیم
هرچند صدای هم را هم نشنیده باشیم،
من برایش سلامتی و شادی آرزو دارم
هرکجا که باشد... 

 امشب یهو دلــــــــــــم کودتا کرد...
تو رو می خواســـــــــــت..
.
.
.
.
.
.
.
ســَـرَم رو کردم زیر ِ بالشت
آروم به دلـــــــــــم گفتم
خــــــــــفه شو....
دوره دموکراسی گذشته.... می زنم لهـــــــــت میکنم!!!!!!!!

 هربار که کودکانه دست کسی رو گرفتم
گم شده ام !!!
ترس من از گم شدن نیست ..
ترسم از گرفتن دستی ست که بی بهانه رهایم کند !

 به یاد شبی می افتم که تو را میان شمع ها دیدم. 

دوباره می خواهم به سوی تو بیایم.تو را کجا می توان دید؟ 

در آواز شب اویز های عاشق؟ 

در چشمان یک عاشق مضطرب؟ 

در سلام کودکی که تازه واژه را آموخته؟ 

 چند وقتیست


هر چه می گردم


هیچ حرفی بهتر از سکوت پیدا نمی کنم ...


نگاهم اما ...


گاهی حرف می زند...


گاهی فریاد می کشد...


و من همیشه به دنبال کسی می گردم


که بفهمد یک نگاه خسته


چه می خواهد بگوید ...

 عبــــــور...
یعنی....
من ....
که از همۀ حسِ سرد و بی تفاوتت آروم و عاشقانه میگذرم..!!!

 کاش می دانستی که پرندگان عشق

هرگز دوبار پر نمی گشایند.

دوست من،

عشق مسافری است

که تنها یک بار به سراغ می اید و یکبار میرود